trip naar Washabo

6-daagse trip naar het binnenland (Washabo) van 9 t/m 14 april
Maandag 9 april: We zouden deze nacht om 04.00 uur vertrekken, maar uiteindelijk is het 05.15 uur geworden. Gelukkig zijn we al een beetje gewend aan de Surinaamse tijd.
Als begeleiding ging Wim, Sonny, Claudia en meneer Romalo mee. Sonny heeft een four Wheel drive dus echt geschikt om het binnenland mee in te gaan. Omdat niet iedereen in deze auto paste moest er dus nog een busje mee, deze was van Claudia. We zaten nog geen anderhalf uur in de auto of we waren met het busje al vast geslipt in de modder. Het zijn allemaal bauxiet wegen met kuilen en vooral veel modder. Dus wij allemaal de bus uit, Sonny had een kabel aan zijn auto gemaakt om het busje eruit te trekken en de rest ging duwen…Wel spannend hoor, want je zit ergens in de middle of knowwhere, waar maar weinig mensen rijden. Ze vertelden ook dat als je hier vast komt te zitten dat je soms wel twee dagen moet wachten totdat er iemands langs komt….slik…hahah
Onderweg hebben we veel gelachen en al verschillende dieren gezien door de oplettendheid van Claudia. Zo hebben we aapjes gezien en slangen. Claudia stopte een aantal keren, om ons verschillende vruchten te laten proeven: zoete bonen, bos markoesa.
Tegen 22.00 uur ’s avonds kwamen we aan. Heel fijn, maar nu moesten we nog onze hangmat ophangen in het donker…
Jammer genoeg had ik de eerste enorme spin al gespot in onze hut…ik was er naar van en kon alleen nog maar op die spin letten. Ik heb toen gelijk mijn bergschoenen aangetrokken om beestjes en ander ongedierte buiten mijn broek te houden…bah!!
De wc was een soort van privaat. Er was een diepe kuil gegraven en wat hout omheen gemaakt, zodat je rustig kon zitten…najaa rustig…je werd er zowat vergast van de ammoniak lucht….
Voordat we konden gaan slapen hebben we nog kennis gemaakt met het dorpshoofd. We sliepen in een indianendorp waar het erg op prijs wordt gesteld als je kennis met het dorpshoofd maakt. Deze man sprak geen Nederland, alleen Sranan of Engels. Hij kon wel Nederlands verstaan, maar zelf niet spreken. Net zoals ik wel dialect kan verstaan, maar zelf niet kan spreken zeg maar…haha
Meneer Romalo gaf aan dat we ons nog konden wassen (zij noemen het baden) in de rivier. Heel leuk, maar ik heb gewacht tot de volgende ochtend. Toch wilde ik samen met Nadien en Charlotte even kijken bij de rest. We gingen op het geluid van de rest af en volgden een pad. Op een gegeven moment moesten we van een trapje aflopen en opeens gilde Nadien en PLONS!!!! Ze lag in het water, waarvan zij dacht dat het een pad was!!! Schrikken op dat moment, maar ook ontzettend gelachen. We kwamen echt niet meer bij…toch nog opgefrist dus…haha

Dinsdag 10 april: Vandaag zijn we met z’n allen naar Apura (klein dorpje) geweest. Hier hebben we wat gegeten en gedronken. Vandaag was het een relaxte dag, zodat we ook even bij konden komen van gisteren. Het was erg warm dus die middag heb ik ook gebaat in de rivier. Heerlijk water!! Op de bodem hadden ze planken gelegd, zodat je het water niet troebel wordt van de modder. De mensen die hier wonen wassen altijd hun haren in de rivier. Ook wassen ze hun kleding hierin. Dit doen ze met behulp van een soort van plankje die je ook gebruikt met slagbal. Deze slaan ze dan op water.
Vanaf de steiger hebben we ook nog een ijsvogel gespot..
Tegen de avond aan hebben we met een aantal het spel Quizmaster gespeeld. We waren met z’n zevenen en er is 2,5 fles Borgoe doorgegaan. Een aantal onder ons waren ook straal bezopen, maar dat hoort bij het spel!! haha

Woensdag 11 april: Vandaag vroeg op om naar de Blanche Marie watervallen te gaan. Dit was ongeveer 3 uur rijden, maar zeker de moeite waard.
Toen we aankwamen waren er al bijzondere dieren te zien: Ara’s, schildpadden. Met z’n allen zijn we naar de eerste stroming gelopen, hier stonden ook picknick tafels waar we wat hebben gegeten en gedronken. Na het eten zijn we gelijk het water in gegaan. De stroming was erg sterk, maar er was een touw over het water heen gespannen, zodat we ons vast konden houden. Erg survival-achtig zeg maar…
Prachtige watervallen, rotsen waar we overheen zijn geklommen. Heerlijk liggen zonnen in het water..Echt zo’n ideaal plaatje! Sibren ging samen met Stephan (broer van Celine) helemaal rondom het water de rotsen beklimmen. Op een gegeven moment zaten wij op een boomstam die in het water lag. Jullie raden nooit waarmee Claudia vervolgens aankwam…wijn!! Haha dus toen zaten we gewoon wijn in het water te drinken.!!
’s Avonds hebben we gebarbecued.

Donderdag 12 april: Vandaag zijn we met de boot naar Orealle (Gyana) gevaren. Hier woonde familie van meneer Romalo en dit was dus ook een ander indianen dorp. Wat een prachtig dorp! Wat een cultuur kloof ten opzichte van de stad Paramaribo zeg…hier werkten de mensen om te overleven. Ook in dit dorp moesten we ons eerst melden bij het dorpshoofd.
Romalo liet ons het dorp zien, zo hebben we Ara’s gezien..echt prachtig! Een Amazone papegaai! Cashew noten die hier aan de bomen groeien. Vrouwen die cassave brood aan het bereiden waren op platte ronde stenen. Echt heel ambachtelijk allemaal! Kinderen vermaken zich hier niet met ballen of springtouwjes, maar met kruiwagens, zand, water en stokken.
De ananas tijd begint hier ook dus die hebben we hier ook gegeten…Delicious!!
Op de terugweg hebben we allemaal oude kinderliedjes opgehaald. Echt geweldig…de bootsman ging ook met ons meezingen en iedereen was helemaal in z’n element.
Na het eten begon het feestje, we zijn begonnen met het kaartspel Quizmaster!! Veel drank en vooral veel lol!!! Ook Sonny en Claudia deden mee!! Echt lachen..
Daarna werden de hangmatten aan de kant gehangen, omdat er nog muziek gedraaid werd om te dansen…zoals jullie aan de foto’s kunnen zien was dit een erg geslaagd feest! Tegen half 5 zijn we maar eens naar bed gegaan.

Vrijdag 13 april: Vandaag was het een rustdag om bij te komen van de vorige feest avond en ook om ons voor te bereiden op de terugreis. Zoals altijd hebben we lekker gebaat in de rivier.
Meneer Romalo stelde voor om met de boot naar de zandbank te varen. Goed idee!! Dus zijn we met z’n allen de boot ingegaan en toen heeft een jongen van het dorp ons naar de overkant gevaren. Het water staat daar heel laag dus konden we heel ver het water in lopen. Hier heb ik lekker mijn haar gewassen!! Echt raar gewoon dat je, je in het water moet wassen. Op een gegeven moment viel het met bakken uit de lucht en wij stonden daar op het eilandje…haha.
Toen we terug wilden varen viel de motor van de boot opeens uit….hebben wij weer!!! Ik had de peddels al gepakt, want ik voelde de bui al hangen….maar gelukkig deed hij het naar enkele minuten weer!! Meneer Romalo stond ons al met een big smile op te wachten. Hij zei dat hij wel wist dat er nog weinig brandstof in zat…lekker hoor!! Haha.
Later in de middag hadden we nog de mogelijkheid om Apoera even in te gaan. Ik ging mee om wat dingetjes te kopen voor de terugreis.. Ik stond voor de winkel te wachten en opeens zag ik verderop een aapje lopen bij een ander winkeltje. Ik liep er heen en zag een doodskop aapje. Hij ging zo op mijn schouder zitten en zat ook niet vast aan een lijntje ofzo…Het was een jong aapje echt zo lief!! Ik heb hem zelfs een flesje melk mogen geven!! Als ik er nu aan terug denk zou ik dit aapje zo mee willen nemen naar huis. Mag wel toch??? Mam en pap??
Vanavond lag iedereen om 22.00 uur in de hangmat, want om 02.15 uur moesten we ons weer gereed maken voor de terugreis.
Op de terugweg lag er een groene boomslag op de weg…en dit was geen kleintje..Sonny zei dat deze slang niet giftig was. Ik heb zijn staart nog even vastgehouden..het voelde heel apart. Sonny had heel slecht geslapen vannacht en ik zag in de spiegel dat zijn ogen steeds langzaam dicht gingen. Paar keer heb ik hem aan moeten tikken of hij het nog wel vol hield. Sibren bood aan om een stuk te rijden. Dit vond hij goed. Sibren moest dus een stuk rijden met zijn 4-wheel drive. Sibren vond dit harstikke leuk natuurlijk. Petje af, want hij reed echt goed met al die kuilen en gaten met water in de weg… bij het ergste stuk heeft Sonny het weer overgenomen. Hij was weer fit genoeg om te rijden.

Als ik terugkijk op de trip dan kan ik zeggen dat ik in geen geval meer bang met voor kakkerlakken…ik heb er inmiddels zoveel gezien…en dit waren heus niet de kleinste!! Er liep er zelf een vlak voor mijn voeten langs….ik heb voorzichtig een stapje achteruit gedaan, maar hoef niet meer te gillen…na de eerste dag was ik ook wel gewend aan de enorme spinnen. De laatste dag wilde ik naar de wc gaan en zoals ik elke keer deed scheen ik even door de hutje heen. Wat zag ik daar!!! Echt een enorme spin..ik schrok er zo van dat ik er helemaal naar van werd..zo dicht bij en zo onvoorspelbaar…het idee dat hij zo over je rug kan kruipen…..bah!!
Toen ben ik maar achter de bus gaan plassen. Dat is ook iets wat ik nu als de beste kan!! De heen weg stonden we ook gewoon met z’n drieën naast elkaar te plassen…haha geen schaamte….